Brussel, Mercatorfonds / Fonds Mercator, 2009 Hardcover gebonden, 26, 5 x 21 cm, 208 pp. met 125 kleurenillustraties. new staat. . ISBN 9789061538998.
De Belgische kunstenaar Camiel Van Breedam maakt sinds de jaren 1950 assemblages vanuit een existentiele bezorgdheid over het voortbestaan van de mens. Hij maakt ?schilderijen? met onedele materialen; schroot, plamuur en oude rommel. De roots van Camiel liggen bij de Arte Povera, en hij put inspiratie uit New-Orleans Jazz muziek en overblijfselen en herinneringen aan de twee Wereldoorlogen. Van Breedam verzet zich tegen het onrecht in de wereld ? machtsmisbruik, vrijheidsberoving, repressie en dood. Maar tegelijkertijd laat hij zien wat overblijft en is zijn werk ook een stille ode aan de aarde en aan de wereld zoals die had kunnen zijn, als een soort van poezie van het lijden. Camiel Van Breedam omstuwt elk werk met zijn eigen vitaliteit: ?Het feit dat ik iets heb gemaakt, is mijn manier van overleven. Kunst maken is op zich al positief.? (drietalig N/F/ENG)