, ludion, 2015 Hardcover, 64 pages, 24 x 16 cm. met prachtige illustraties. ISBN 9789491819315.
Hoe ik terugdenk aan mijn huis? Ik weet niet of ik het wil. Het huis is een zwart schilderij dat precies in mijn hoofd past. Ik zie het voor mijn ogen. De omlijsting van het schilderij is zwart. Het doek is zwart. De hete adem van het vuur heeft zwarte blaasjes op het doek geschilderd. Zeg me Kaatje, ben ik het schilderij? Mijn huis was is het aangrijpende verhaal over het verbrande geheugen van Kaatjes oma ? of is het een verhaal over het verbrande huis van de oma van Kaatje? Paul de Moor schreef een relaas van afnemend geheugen bij foto?s van Karin Borghouts. Leen Depooter gaf vorm aan woord en beeld. Karin Borghouts is fotokunstenares en nam deel aan meer dan 50 tentoonstellingen in binnen- en buitenland. Eerder verscheen van haar onder andere Through the Looking Glass en de kunstenaarsuitgave The house (of my childhood burned down and I went in to take pictures)
, Ronny Van de Velde Gallery, 2019 Hardcover, 300 x 240 mm, 208 pages, 130 Kleurenillustraties. Eng/ FR/ NL edition. ISBN 9789080990333.
Explores the wondrous places and themes that were Vincent van Gogh's, viewing them afresh through the lens of Karin Borghouts. Text in English, French and Dutch. Vincent van Gogh (1853 - 1890) verhuisde al vroeg van plaats naar plaats en verbleef nergens lang. In de Borinage koos hij ervoor om kunstenaar te worden en maakte vanaf dan zo'n 900 schilderijen en 1.100 werken op papier. Ook liet hij 902 brieven na. Fotograaf Karin Borghouts volgde het spoor van Vincent vanaf zijn geboorteplaats Zundert in Nederland tot Auvers-sur-Oise in Frankrijk waar hij zich van het leven beroofde. Ook reconstrueerde zij 25 van Van Goghs stillevens en fotografeerde deze. Geniet mee van de wonderlijke plaatsen en thema's van Vincent en bekijk ze door de lens van Karin Borghouts.
BE - , Snoeck Publishers, 2020 paperback, 220 x 160 mm, 304 pages, 250 illustrations. Introduction in 3 languages : NL/FR/ENG. ISBN 9789461616487.
Het moderne is snel, strak, druk, recht en verticaal. Het komt los van de grond waarop het is gebouwd en gaat eraan voorbij. Tegenover de traagheid en duurzaamheid van wat oud is, brengt het voorlopigheid en gelijktijdigheid in stelling. De moderniteit transformeert alles: wonen, ademen, bewegen, kijken, denken. Van de iconische moderne stad die in de negentiende eeuw werd vormgegeven, houdt Paris Impasse slechts de symmetrie en de verticaliteit over - zij vormen de essentie van deze nieuwe stedelijkheid. Slechts enkele straatnaambordjes worden gevat in liggende beelden, als rustpunten. Voor het overige zien wij hoge doodlopende straten die impasse of cité worden genoemd, villa of passage. Zij behoren tot de openbare ruimte, maar lijken evengoed privédomein. Het zijn doorgaans rechte, stompe stukjes stad; slechts zelden maakt de straat een flauwe bocht. Vaak zijn de beide kanten identiek, alsof ze gespiegeld worden. Karin Borghouts brengt ze frontaal in beeld, sec en zelfs klinisch. Paradoxaal genoeg zijn deze plekken zo goed als leeg, als een toneelvloer zonder spelers. Geen voorbijganger loopt door het beeldkader - hooguit passeert een schim of klimt een bouwvakker op een stelling. Het lijkt alsof de bewoners de stad ijlings hebben verlaten na een luchtalarm of tijdens een pandemie. Als sporen van menselijke aanwezigheid die de foto's mogelijkerwijs in de tijd kunnen situeren, zijn wij aangewezen op scooters en tags. Auto's. Planten in potten. Twee matrassen tegen een muurtje. Asfalt. Deze onwerkelijke landschappen zwijgen: de drukte van de metropool dringt niet tot de foto's door, en er komt zo goed als geen taal in beeld. Wel ontwikkelt zich een typologie van de afsluiting: impasses lopen dood op blinde muren, trappen, hekken, deuren en poorten, als een inventaris van stedenbouwkundige categorieën. 'Merkwaardig genoeg zijn bijna al deze beelden leeg. Leeg de Porte d'Arcueil aan de wallen, leeg de staatsietrappen, leeg de binnenplaatsen, leeg de caféterrassen, leeg zoals het hoort de Place du Tertre. Ze zijn niet verlaten, maar missen stemming. De stad op deze foto's is ontruimd als een woning die nog geen nieuwe huurder gevonden heeft.' Dat zijn niet mijn woorden: in zijn essay Kleine geschiedenis van de fotografie uit 1931 beschreef Walter Benjamin zo de beelden van fotopionier Eugène Atget, wiens lange belichtingstijden de menselijke figuren deden verdampen. Ook Paris Impasse voedt deze 'heilzame vervreemding', die surrealistisch aandoet. Dankzij Karin Borghouts' geduld en haar scherpe blik dringt de stilte als inkt in het papier.
, Snoeck Publishers , 2022 PB, 300 x 240 mm, 96 p, 80 illustraties, EN-FR-NL edition. ISBN 9789461618344.
Marten Melsen De kunstschilder Marten Melsen (1870-1947) was van Brusselse afkomst maar woonde heel zijn leven in het landelijke Stabroek. Hij verbouwde er twee aansluitende woningen en kreeg er samen met zijn vrouw 4 kinderen. De twee ongehuwde dochters en één zoon bleven in het huis wonen en hielden het in de staat zoals het was. Aan het atelier van de kunstschilder werd ook na zijn dood niet meer geraakt. In 2002 werd het huis door de familie geschonken aan de vzw Stichting Marten Melsen. 'Het Vosseveld' blijkt een van de weinige nog geheel authentieke kunstenaarshuizen te zijn, samen met bijvoorbeeld het Lijsternest van Stijn Streuvels. Het huis is dringend aan behoud en restauratie toe. Het plan is er om er een museum van te maken. Dit voorjaar werd een dossier ingediend bij de Minister van Erfgoed en werd het huis volledig geïnventariseerd door Monumentenwacht Vlaanderen. Er is echter nog veel nodig en dit mooie fotoboek kan alvast extra aandacht brengen. Een huis met een ziel Karin Borghouts bezocht en fotografeerde het huis voor het eerst in 2017. Een kleine tentoonstelling daarvan was te zien in Galerie De Mijlpaal in Knokke in 2018 en een grote foto uit de reeks was het jaar daarop te zien op het Kunstenfestival Watou. In 2022 kreeg ze de kans om nog meer foto's te maken in het huis. De fotografe werd getroffen door de zeer mooie lichtinval, de kleuren, meubelen en objecten in het huis. Anderzijds deed de woning haar ook denken aan haar ouderlijk huis dat in de vlammen is opgegaan en waarin de verzameling antieke gebruiksvoorwerpen van haar moeder zwartgeblakerde stillevens opleverden, doordrongen van jeugdherinneringen en een verlangen naar een beschermende huiselijke omgeving. Waar Karin Borghouts zich vroeger eerder focuste op publieke ruimtes en gebouwen, zijn het nu vooral persoonlijke interieurs die haar aandacht vragen. Zij brengt ze met een bijzondere gevoeligheid en met een schilderkunstig oog in beeld.
Antwerp, Ronny Van de Velde Gallery, 2018 Gebonden, Hardcover 250 Pages, met prachtige illustraties in kleur, 28x28cm.
From 1936 until 1942 Amedee Cortier studied at the Royal Academy of Fine Arts in Ghent. Like so many artists from his generation, he became influenced by the Latem expressionism and was post expressionist in his early works. In the early fifties he experimented with geometric abstraction. After a few years his work became again figuratif. In his still lifes there is a great emphasis on colour and composition. In the following 10 years he laid the base for his later work. From 1960 on he devoted himself entirly to geomatric abstraction and in the end his work became monochrome. You can find his work his in the museums of Ghent, Brugge, Oostende, Rotterdam, Doornik and Brussels. There is a growing interest in his work. And this resulted in a catalogue raisonnee, written by the late Erik Pil and published by Ludion in 2007. Zoals alle geometrisch abstracte schilders van zijn generatie wil Cortier het schilderij laten uitdeinen, het tot een omgeving maken die niet kan genegeerd worden. En zoals veel collega?s heeft hij enkele integraties in gebouwen gerealiseerd. Maar van groter belang zijn de pogingen om met het beperkte formaat van het doek een gelijkaardig effect te bereiken. De horizontale kleurstroken die tot en met de rand van het doek vullen hebben dankzij een efficiente kleurkeuze (zwart is ook een kleur) en een evenwichtige vlakverdeling (volgens de gulden snede) een bijna magnetisch effect. Cortier zegt zelf: ?Ik tracht het merg van de kleur te bereiken? en ?de vorm krijgt vorm door kleur.? Zoals bij Elsworth Kelly en andere minimalistische kunstenaars worden de schilderijen kleurobjecten, tussenkomsten, draagbare wandschilderingen. Op voorhand bedachte kunst, ontdaan van alle drama. Rechthoek en oppervlak en verf worden momenten van onthechting, veroorzaakt door de ?universele? eigenheid van verzadigde, ?waarachtige? kleuren. En wellicht overtuigen die consequente werken van Cortier omdat door het handwerk het oog meer wordt bewogen dan door machinaal uitgevoerde designprojecten.
, VAI : VLAAMS ARCHITECTUUR INSTITUUT, 2012 Paperback, 304 pagina's, met illustraties. ISBN 9789081323646.
Bestaat er zoiets als een Vlaamse architectuur? Een architectuur die eigen is aan deze Europese regio die grote veranderingen ondergaat en tegelijkertijd volop op zoek is naar een identiteit? De projecten die in de jubileumeditie van het Architectuurboek Vlaanderen zijn verzameld, tonen aan dat de architectuur in Vlaanderen een onderzoek is naar de essentiële taak van het bouwen. Maar de spraakmakende gebouwen en stedenbouwkundige projecten leveren ook een belangrijke en soms verrassende bijdrage aan de leefomgeving en illustreren het culturele elan van de regio. De hoogwaardige architectuurproductie van de afgelopen twee jaar wordt in dit boek kritisch gewogen - in woord en beeld. Het is zowel een manifest als een naslagwerk. De selectie van projecten dient als basis voor het benoemen van een collectief project voor Vlaanderen. In elf artikels verdiepen auteurs uit binnen- en buitenland zich in de strategieën en ingrepen van ontwerpers op het dagelijkse leven en de vormgeving van de ruimte in een van de dichtst bevolkte regio's van Europa. Tien fotografen met een uiteenlopende achtergrond brengen de projecten op hun manier in beeld en tonen daarbij nieuwe, eigenzinnige perspectieven op de hedendaagse architectuur. Radicale gemeenplaatsen biedt een selectie van bijzondere gebouwen die in dialoog treden met de Europese architectuurcultuur. Onmisbaar voor iedereen die gelijke tred wil houden met de architectuurproductie in Vlaanderen en het denken over de toekomst van de regio.
Kalmthout 2019 Karin Borghouts Hardcover
Vincent was here: Karin Borghouts Hardcover, 305 x 245 mm, 208 blz, in zeer goede staat