Knokke, Marc Peire , 2021 Hardcover, 100 pages, illustratie's. Texte en Francais / Nederlands.
Jaak Fontier (Brugge 1927 - Blankenberge 2017) blijft één van de belangrijkste kunstessayisten in Vlaanderen die de carrière van Luc Peire op de voet heeft gevolgd. Zijn Herinneringen aan Jenny en Luc Peire voltooide hij in 2013. Als postuum eerbetoon aan Fontier wordt de tekst hier voor het eerst gepubliceerd. Op basis van de uitgebreide correspondentie Luc Peire ? Jaak Fontier onderzoekt Marc Peire in een flankerend essay de houding van Luc Peire op de kunstkritiek van Jaak Fontier. We ontdekken hoe Peires reacties en bevindingen nauw aansluiten bij zijn persoonlijkheid en zijn eigen esthetica, waarin hij binnen een overkoepelende synthese evenwicht door tegenwicht nastreeft. Het doek Kasaï uit 1952 neemt binnen de stijlontwikkeling van Luc Peire zowel een schakel- als een synthesepositie in; anekdotische details verbinden zich harmonisch met gestileerde abstractie en metafysica. De evenwichtige scenische opstelling en het toepassen van formacolore effenen het pad naar een gepersonaliseerde abstractie. Een analyse. Op het einde van zijn leven koesterde Luc Peire het verlangen om via een schenking aan de gemeente Knokke-Heist zijn artistieke erfenis en archief te laten onderbrengen in een ?ideaal museum?. Dit project haalde het niet. Marc Peire spit dit dossier ten gronde uit. ***Jaak Fontier (Bruges 1927 ? Blankenberge 2017) reste l?un des principaux critiques d?art de Flandre à avoir suivi de près la carrière de Luc Peire. En 2013, il a consigné ses souvenirs dans Herinneringen aan Jenny en Luc Peire. En guise d?hommage posthume à Jaak Fontier, le texte est publié ici pour la première fois. Au départ de l?abondante correspondance entre Luc Peire et Jaak Fontier, Marc Peire étudie complémentairement l?attitude de Luc Peire par rapport à la critique d?art de Jaak Fontier. Nous découvrons combien les réactions et constatations de Peire épousent sa personnalité et son esthétique, dans laquelle il recherche l?équilibre par le contrepoids au sein d?une synthèse globale. La toile Kasaï de 1952 occupe une position charnière et constitue une sorte de synthèse au sein de l?évolution stylistique de Luc Peire : les détails anecdotiques s?y combinent harmonieusement avec l?abstraction stylisée et la métaphysique. La disposition scénique équilibrée et l?application de la formacolore préparent le terrain à une abstraction personnalisée. Une analyse. À la fin de sa vie, Luc Peire a éprouvé le désir de rassembler, via une donation à la commune de Knokke-Heist, son héritage artistique et ses archives dans un « musée idéal ». Ce projet n?a pas abouti. Marc Peire détaille ce dossier. Nr. 18 van de reeks Bulletins van de Stichting Jenny & Luc Peire, Knokke