Leuven, Universitaire Pers, 1999 Paperback, English, original editor's jacket, 16x24 cm., xiii-344 pp. ISBN 9789061869467.
Studia Paedagogica : 23. In this book a study is presented on the attitudes of 12- to 20-year-old youngsters towards social limits, imposed by their social and educational environment by means of laws, rules, values, norms or expectations. The study is part of a research programme on the course and treatment of juvenile delinquency, which started at the Rijksuniversiteit Groningen during the eighties. Young people's attitudes towards social limits are assessed by the 'Standard Reaction Instrument'. A critical incident technique is used to elicit young people's knowledge, behavioral intentions and motivations in ten hypothetical situations including social limits. The instrument was administered from youngsters in secondary schools and from same-aged detained youngsters who have committed at least one criminal offence which has been recorded by police or judicial authorities. The responses of both groups are compared in order to test the validity of the instrument. Further, the relationship is tested between the youngsters' attitudes towards social limits and self-reported delinquent and aggressive behavior. Finally, a comparison is made between the responses of Flemish and Dutch youngsters. Starting point of the empirical study is a social psychological view on juvenile delinquency. In this view, which is based on the self-presentation paradigm developed by the sociologist Ervin Goffman and the early symbolic interactionists, juvenile delinquency is considered as a means of social communication towards significant others (parents, teachers, peers, society). Special attention is paid to the development, maintenance and management of social reputation by the juvenile delinquent.
, Acco, 2009 Paperback 168 PAG **** gesigneerd / opdracht auteur. ISBN 9789033474194.
Esther Naschelski is drie wanneer haar ouders in 1942 naar Auschwitz worden gedeporteerd. Ze zullen nooit meer terugkeren. Esther wordt verborgen gehouden in een kinderkribbe nabij de Dossinkazerne in Mechelen en overleeft de oorlog. Na de oorlog zoekt de joodse gemeenschap haar. Esther wordt niet gevonden, want ze wordt voor een tweede maal verborgen, ditmaal door een fanatieke katholieke vrouw die haar van haar culturele roots weghoudt. Esther groeit op in een liefdeloos, kil en antisemitisch klimaat. Ze kent weinig vreugde tijdens haar jeugd en wordt ?verstopt? in vele pensionaten. Als jongvolwassene zoekt ze vergeefs wat het lot van haar moeder is geweest. Pas vanaf 2005, op 65-jarige leeftijd, leert Esther het ware verhaal van haar familie kennen. Ze ontdekt wie haar vader was en wordt geconfronteerd met de tragische dood van haar ouders in Auschwitz. Esthers leven verandert nu drastisch. Onvermoeibaar zoekt ze naar sporen uit het verleden en reconstrueert ze de puzzel van haar familiegeschiedenis. In haar lange en intense rouwproces vindt ze kracht in het neerschrijven van haar verhaal. Ondanks haar lijden en verdriet bloeit Esther tijdens het zoeken en schrijven open. Voor het eerst in haar leven wordt ze beluisterd, spreekt ze en vindt ze de woorden om haar waarheid te vertellen, die van een kind dat door oorlogsomstandigheden in slechte handen kwam en missen moest wat voor ieder mens zo vanzelfsprekend is: warmte en verbondenheid met een familie en cultuur. In dit boek doet Esther na meer dan zestig jaar van stilte haar aangrijpende verhaal. Op een doorleefde, intense en serene manier wil ze getuigen en sensibiliseren, opdat de wereld zou weten hoe oorlog en fanatisme levens kunnen verwoesten. Over de auteur: Esther Naschelski werd in haar schrijfproces begeleid door Hans Grietens, professor aan het Centrum voor Gezins- en Orthopedagogiek van de K.U.Leuven.