‎Rubens - Musee Jaquemart-Andre‎
‎Du Baroque au Classicisme, Rubens, Poussin et les peintres au XVIIe siecle‎

‎BE, Mercatorfonds / Fonds Mercator, 2010 Hardback, 280x240mm, 192p, French edition . ISBN 978906153973513.‎

Reference : 25793

‎Musee Jaquemart-Andre, Paris Expo: 24/9/2010 - 24/1/2011 Cet ouvrage souligne le renversement d'influence qui s'est opere au XVIIe siecle entre la peinture baroque flamande - avec Rubens comme chef de file - et l'ecole classique francaise - avec Poussin comme le meilleur representant. Au debut du XVIIe siecle, 70 % de la production anversoise est exportee, dont une grande partie vers la France. A Paris, la foire du bourg Saint-Germain des Pres, animee par des marchands nordiques, diffuse un grand nombre d'oeuvres flamandes. Sous le regne d'Henri IV, puis sous la regence de Marie de Medicis, les artistes flamands, Pierre-Paul Rubens grand maitre du baroque, en tete, obtiennent une grande partie des commandes royales : Philippe de Champaigne dans le domaine du portrait ou Frans Snyders dans celui de l'art animalier. Cette forte presence en France incite des artistes francais comme les freres Le Nain a adopter les sujets et les modeles flamands. Parallelement a ce rayonnement d'un art venu des Flandres, Nicolas Poussin initie et prefigure un art ideal dote d'un pouvoir poetique qui seduit bien au-dela des frontieres francaises. Sous le regne de Louis XIII, se forge une identite picturale proprement francaise qui nait simultanement chez des artistes tels que Poussin, profondement marque par son sejour a Rome et chez ceux, comme Eustache Le Sueur ou Laurent de La Hyre, qui n'ont jamais quitte Paris. Tous elaborent un nouveau langage pictural : le classicisme francais. Peu a peu, la France se constitue une identite culturelle propre qui va influencer de nombreux artistes, notamment les flamands. Attires par le potentiel enorme du marche francais et la magnificence de Louis XIII puis de Louis XIV, de nombreux artistes se rendent a Paris pour se perfectionner et apprendre les techniques picturales francaises, en particulier les artistes de la principaute de Liege. Le XVIIe siecle voit ainsi les courants artistiques se renverser, l'ecole classique francaise venant influencer l'Europe des Arts soutenue par le rayonnement politique du regne de Louis XIV Dit werk benadrukt de verschuiving van de invloed van de Vlaamse barokschilderkunst - met Rubens als aanvoerder - naar de klassieke Franse school - met Poussin als beste vertegenwoordiger, een verschuiving die plaatsvond in de XVIIde eeuw. In het begin van de XVIIde eeuw werd 70% van de Antwerpse productie geexporteerd, een groot deel naar Frankrijk. In Parijs werd op de beurs van Saint- Germain des Pres, waar handelaars uit het noorden heel actief waren, een groot aantal Vlaamse werken verspreid. Onder het bewind van Henri IV en later onder het regentschap van Maria de Medicis sleepten de Vlaamse kunstenaars, de grote barokmeester Pieter-Paul Rubens op kop, een groot deel van de koninklijke opdrachten in de wacht: Philippe de Champaigne voor de portretten of Frans Snyders voor de dierenkunst. Deze sterke aanwezigheid in Frankrijk spoorde Franse kunstenaars zoals de broers Nain ertoe aan om de Vlaamse onderwerpen en modellen over te nemen. Parallel met deze uitstraling van kunst uit Vlaanderen, gaf Poussin de aanzet tot een ideale kunst met een poetische kracht, die bekoorde tot ver buiten de Franse grenzen. Onder het bewind van Lodewijk XIII ontstond een specifieke Franse picturale identiteit gelijktijdig bij kunstenaars zoals Poussin, die sterk beinvloed was door zijn verblijf in Rome, en bij anderen zoals Le Sueur of de La Hyre, die Parijs nooit verlaten hebben. Allemaal werkten ze een nieuwe picturale taal uit: het Franse classicisme. Geleidelijk bouwde Frankrijk een eigen culturele identiteit op die talrijke kunstenaars, meer specifiek de Vlaamse kunstenaars, zou beinvloeden. Aangetrokken door het enorme potentieel van de Franse markt en de luister van Lodewijk XIII en na hem Lodewijk XIV, trokken veel kunstenaars naar Parijs om zich te vervolmaken en de Franse schildertechnieken aan te leren, vooral de kunstenaars van het prinsbisdom Luik. Zo zien we hoe in de XVIIde eeuw de artistieke stromen omkeerden en de klassieke Franse school het 'Europa der Kunsten' ging beinvloeden, ondersteund door de politieke uitstraling. ‎